zwykłe dziękuję.....

Ciekawe, że ostatnio dopiero o tej porze tu zaglądam, nie cierpiąc mocno na brak czasu, tym bardziej większe me zdziwienie....chyba lubię ten spokój nocy....dźwięki muzyki (teraz Stanisław Sojka) i lekturę Waszych myśli....bo w dzień czyta się je inaczej, odmiennie się je czuje i różniej interpretuje....teraz wyciszony po całym hałaśliwym dniu, gdzie rzucany z miejsca na miejsce, z umysłem przeciążonym myśleniem, jestem otwarty.... by słuchać tego co mówicie...co przekazujecie...na Waszą radość i nostalgię życia....no i  gdzie przydarzy mi się często, mniej czy bardziej wylewnie, podzielić się tym co ja czuję, co mnie dręczy, bawi, denerwuje, przeraża....cieszę się, że mam taką możliwość…..tu po tych kropeczkach zostawię zwykłe ale jakże ważne-dziękuję....

...a Noel dziś komuś jesień podarował i uśmiech swój dorzucił, by upominek uprzyjemnić....co dostał w zamian-właśnie zwykłe, piękne dziękuję....i uśmiech też był...ładniejszy niż Noela...bo on to brzydal taki jest! sesesese.....

pozdrawiam jesiennie